کد مطلب:277139 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:132
سید مؤمن شبلنجی مصری
(از علمای اواخر قرن سیزدهم) در كتاب نور الابصار ـ كه در سال 1290هجری قمری از تألیف آن فراغت یافته است ـ به مناسبت معرفی و شناساندن مهدی موعود (علیه السلام) چنین می نویسد:
«... در ذكر مناقب محمّد بن الحسن الخالص بن علی الهادی بن محمّد الجواد بن علی الرضا بن موسی الكاظم بن جعفر الصادق بن محمّد الباقر بن علی زین العابدین بن الحسین بن علی بن ابی طالب ـ رضی اللّه عنهم ـ.
مادرش كنیزی بود كه به وی نرجس ـ یا صیقل و یا سوسن ـ می گفتند. كنیه او ابوالقاسم است و شیعه به او حضرت حجّت و مهدی و خلف صالح و قائم و منتظر و صاحب الزمان می گویند، و مشهورترین لقب آن حضرت، مهدی (علیه السلام) است.
او جوانی چهارشانه، خوش صورت، دارای موهایی جاذب است كه بر دو طرف شانه اش فرو ریخته، و پیشانی باز و نورانی و بینی كشیده و باریك دارد، دربانش محمّد بن عثمان بوده و او آخرین امامان اثنا عشریه به مذهب امامیّه است».
سپس می نویسد:
«در كتاب «فصول المهمّه» گوید: وی در سرداب سامرّا غایب شد، در حالی كه نگهبانان فراوانی بر آن گماشته بودند، و در صواعق می گوید: او همان است كه قائم منتظر نامیده می شود...» [1] .
«... در ذكر مناقب محمّد بن الحسن الخالص بن علی الهادی بن محمّد الجواد بن علی الرضا بن موسی الكاظم بن جعفر الصادق بن محمّد الباقر بن علی زین العابدین بن الحسین بن علی بن ابی طالب ـ رضی اللّه عنهم ـ.
مادرش كنیزی بود كه به وی نرجس ـ یا صیقل و یا سوسن ـ می گفتند. كنیه او ابوالقاسم است و شیعه به او حضرت حجّت و مهدی و خلف صالح و قائم و منتظر و صاحب الزمان می گویند، و مشهورترین لقب آن حضرت، مهدی (علیه السلام) است.
او جوانی چهارشانه، خوش صورت، دارای موهایی جاذب است كه بر دو طرف شانه اش فرو ریخته، و پیشانی باز و نورانی و بینی كشیده و باریك دارد، دربانش محمّد بن عثمان بوده و او آخرین امامان اثنا عشریه به مذهب امامیّه است».
سپس می نویسد:
«در كتاب «فصول المهمّه» گوید: وی در سرداب سامرّا غایب شد، در حالی كه نگهبانان فراوانی بر آن گماشته بودند، و در صواعق می گوید: او همان است كه قائم منتظر نامیده می شود...» [1] .
[1] نور الابصار، ص 185، طبع اجنو، دار الفكر، 1399 و ص 342، طبع دار الجيل بيروت.